Patenten voor indium:
- 1976 Procter & Gamble: Indium voorkomt tandbederf.
- 1980 George H. Bonadio, patentnummer 4182754:
Indium en zijn componenten worden gebruikt om de activiteiten van de schildklier te
normaliseren. - 1982 National Research Development Corporation: Indium wordt gebruikt voor enterochelin
complexen > van belang voor ijzeropname. - 1986 George H. Bonadio, patentnummer 4591506: Indium wordt gebruikt voor ver
schillende doeleinden, waaronder de verhoging van de ontgifting van de lever. - 1998 Schlessinger: Indium remt celgemedieerde aandoeningen.
- 1999 George A.H. Bonadio, patentnummer 6007847:
Het beheren van een methode om een in het algemeen geaccepteerd als veilige
(GRAS-certificaat) indiumverbinding toe te dienen. Bij voorkeur indiumsulfaat
gemengd met gedestilleerd water, waarbij 1 tot 27 mg indiumsulfaat oraal kan
worden ingenomen, na het opstaan in de ochtend en ten minste 10 minuten voordat
er iets gegeten of gedronken wordt.
George A.H. Bonadio startte in 1976 met onderzoek naar indium n.a.v. de studies van dr. Schroeder.
Bonadio heeft aangetoond dat indium, tót 27 mg (8 druppels) dagelijks oraal ingenomen,
volledig veilig is. Dit is erkend door de FDA, Food and Drug Administration, die het GRAS ofwel ‘Generally Recognized as Safe’ certificaat verlenen.
Bonadio heeft 3 patenten verworven voor indium. In totaal zijn er 6 patenten afgegeven voor indium, waarvan de opmerkelijkste Procter & Gamble is, de Amerikaanse multinational op het gebied van onder andere verzorgingsproducten. In 1976 patenteerde het bedrijf indium als
preventief middel tegen tandbederf.
Onderzoek naar indium
Na 1964 kwam indium duidelijk onder de aandacht, toen Henry Alfred Schroeder (arts,
emeritus professor en toxicoloog) op indium stuitte. Schroeder bestudeerde de rol van
mineralen en zware metalen op de fysiologie van de mens en raakte geïntrigeerd door indium. Zijn team en hij verrichtte veel onderzoek naar indium en publiceerde tot 1973, kort voor zijn dood, 13
klinische studies over de effecten van indium op muizen. Hieruit bleek dat door inname van indium de
opname van mineralen en spoorelementen door de organen en klieren gemiddeld 142% steeg. Opmerkelijk waren vooral de verhogingen van chroom, zink, koper en mangaan. Chroom steeg zelfs gemiddeld 333% in de milt, lever, hart en nieren. Chroom is onder meer van groot belang bij het reguleren van insulineresistentie, het voorstadium van diabetes.
Er zijn twee boeken gepubliceerd over indium:
“Indium, the age reversing trace mineral”, geschreven door dr. Morton Walker.
“Indium, the missing trace mineral”, geschreven door dr. Robert Lyons.
Download hieronder de vertaling van Indium, the missing trace mineral.
Klik op de afbeelding om het boekje te downloaden